[Amsterdam] Tijdens de Pride week werd op zondag 31 juli het boek #NietGayGenoeg De Naakte Waarheid – The naked truth gepresenteerd, waarin 28 afgewezen LHBTI-asielzoekers hun verhaal doen. Naast fotografe Mona van den Berg en de geïnterviewden uit het boek was ook Glenn Helberg, psychiater, activist en bestuurslid van Pride Amsterdam, aanwezig. Evenals Sandro Kortekaas, voorzitter van LGBT Asylum Support, werd Helberg in 2021 genomineerd voor de Jos Brink Oeuvreprijs, vernoemd naar cabaretier Jos Brink (1942-2007), voorvechter van de acceptatie en emancipatie van LHBTI’s. Uiteindelijk ging de prijs naar Glenn Helberg, waarbij hij in het juryrapport uitgeroepen werd tot de “de mental health father van de queer community”.
Voor het kritische boek #NietGayGenoeg De Naakte Waarheid – The naked truth, uitgegeven door de stichting LGBT Asylum Support, scheef Helberg een belangrijk voorwoord. Citaat: “Het is de hoogste tijd dat bij de IND het besef doordringt dat de zoektocht naar de waarheid niet met een leugendetector hoeft te gebeuren. Maar met menselijkheid.” Tijdens de presentatie doneerde Helberg spontaan een deel van de prijs aan de stichting, die uitsluitend afhankelijk is van giften. “Enorm verrast en supertrots,” was Kortekaas’ reactie na deze spontane gift. “Het is hartverwarmend dat al ons vele werk – elke week een zitting – voor de vele onterecht afgewezen LHBTI-asielzoekers eindelijk zoveel aandacht krijgt.”
Die aandacht wordt komende zaterdag tijdens de 26ste Canal Parade nog groter omdat de stichting met “Boot Nul” (als “ereplaats” toegewezen door Pride Amsterdam) als eerste boot een varend zichtbaar protest zal vormen. Op de boot varen 40 onterecht afgewezen asielzoekers mee, van wie sommigen uiteindelijk na jarenlange procedures en met steun van LGBT Asylum Support alsnog een verblijfsstatus ontvingen. Maar bijvoorbeeld ook een Iraakse LHBTI-asielzoeker die al 14 jaar in procedure is, waarbij hij telkens maar niet geloofd wordt door de IND. (Gebaseerd op de redenatie dat hij niet genoeg inzicht kan geven over zijn gevoelens, terwijl iedereen in zijn omgeving weet dat hij homo is.) En een afgewezen LHBTI-asielzoeker uit Sierra Leone, die al twee jaar tevergeefs “wacht”, om uitgezet te kunnen worden na een asielprocedure van 12 jaar. En dit in een sobere omgeving bij Ter Apel die door hem omschreven wordt als een gevangenis zonder tralies, waar hij zich al twee jaar lang dagelijks moet melden. “Een onmenselijke, schrijnende situatie, maar helaas niet het enige voorbeeld,” zegt Kortekaas. “Daarom beschouwen wij Pride, dat oorspronkelijk begonnen is als een protest, als een belangrijk en noodzakelijk evenement om duidelijk te maken hoe de overheid omgaat met kwetsbare LHBTI-asielzoekers die voor hun veiligheid naar Nederland komen uit landen waar homoseksualiteit strafbaar is en voor wie terugkeer geen optie is. Maar we zijn ook een trots protest, zoals blijkt uit het boek dat we nu uitgegeven hebben en dat een eerste handreiking is naar staatssecretaris Eric van den Burg. Op onze boot vaart hij niet mee, maar hij is als LHBTI-ers onder elkaar van harte welkom!”
