Vanuit een 020 nummer wat ik niet terug kan bellen, vertelt vrijdagavond Mulindwa op zachte toon hoe zijn gehoor voor zijn herhaalde asielaanvraag die dag is gegaan. Of ‘Hasa’ zoals dat vaak verkort als term gebruikt wordt. “Anderhalf uur? “, vraag ik hem bezorgd als hij mij aangeeft hoe lang het geduurd heeft. “Echt, maar anderhalf uur? “, herhaal ik nog eens. En een onrustig onderbuikgevoel bekruipt me dat dit niet goed gaat. En ik bedenk me, hoe kan de IND in anderhalf uur met iemand een rapport van 39 pagina’s doornemen gebaseerd op nieuwe feiten? Als ik het aan Mulindwa vraag, blijkt het ook voor hem een raadsel. “I will see my new lawyer tomorrow, Sandro”, geeft Mulindwa aan en ik meld hem nogmaals om met hem vooral het rapport door te nemen. “Goodnight”, zeggen we naar elkaar en blijf ik met een bezorgd gevoel achter.
Op zaterdagmiddag belt Mulindwa me weer. Hij meldt me dat het een goed gesprek was met zijn advocaat. Maar dat het allemaal niet zo positief klinkt. Iets wat me in de war brengt. En ik besluit direct tijdens het gesprek om het onderzoeksrapport van LGBT Asylum Support wat dan al een paar dagen bij de IND ligt, nogmaals per e-mail naar de advocaat te sturen. Ook de advocaat had ik van het rapport al eerder op de hoogte gesteld. “He will call you”, geeft Mulindwa me aan.
Diezelfde middag belt zijn advocaat me voor overleg en met alles wat ik hoor, sla ik stijl achterover. Alhoewel blijkt dat het onderzoeksrapport van LGBT Asylum Support in het complete dossier van de IND is opgenomen, is het tijdens Mulindwa’s gehoor totaal niet besproken. En dat terwijl hij uit vreemdelingendetentie in Rotterdam naar Schiphol was overgebracht voor zijn opvolgende aanvraag op basis van dit rapport met nieuwe feiten. En dat doorgaans de werkwijze bij de IND is dat bij een gehoor opvolgende asielaanvraag juist een rapport met nieuwe feiten, als basis gebruikt moet worden. Omdat het rapport bij het gehoor ontbrak, werden wel een aantal foto’s die Mulindwa bij zich had, besproken, maar zijn dat op zich geen nieuwe feiten. En dat verklaart waarom het gesprek maar anderhalf uur was. En dat het daarmee niet Mulindwa was die te weinig verklaarde maar de IND die de basis voor een nieuwe asielaanvraag geheel achterwege liet. Maar nog erger als ik hoor dat zijn interview niet in zijn eigen taal Luganda is gegaan maar dat alles in het Engels ging. En dat terwijl zijn Engelse woordenschat beperkt is. Hoe kan dat, bedenk ik me.
“Slordigheidje”, zo benoemt de advocaat het en we nemen de strategie door wat nu het beste zal zijn. Daarbij is het de vraag: laten we de IND nu een besluit nemen op hun tot dusver gevolgde gebrekkige werkwijze? Of voegen we het rapport toe aan de brief voor de IND over de aanvullingen en correcties op Mulinda’s anderhalf uur durende gehoor. “Voeg het nogmaals toe”, adviseer ik omdat het juist aansluit op de onderbouwing van de advocaat. “En laat daarmee de IND weten dat het niet om een slordigheidje gaat maar om een enorme en volstrekt ontoelaatbare blunder waarbij het tevens klacht waardig is dat hij niet in eigen taal gehoord is.” En zo gaat in de brief van de advocaat waar gewezen wordt op het foutief niet horen in eigen taal waarmee een beperking, dat ook de basis en reden voor de gehele herhaalde asielaanvraag – het onderzoeksrapport- niet is meegenomen.
Die avond belt Mulindwa me nog eens en leg ik hem de gehele situatie uit welke fouten de IND naar hem heeft gemaakt. Maar ook dat we nu moeten wachten op een besluit wat op vandaag, maandag genomen zal worden. We bespreken wanneer we opnieuw gaan bellen want hij kan enkel mij bellen vanuit detentie. Ik hem niet. “I give you a day rest” zegt Mulindwa als ik hem vertel dat ik alle dagen werk, ook op zondag voor lhbtiq+ asielzoekers. Met gemiddeld momenteel tussen de 14 en 16 uur per dag, rapport na rapport voor nog meer mensen als Mulindwa. “Have a good night rest” hoor ik hem welgemeend zeggen door iemand die volledig afhankelijk is van een betrouwbare overheid. Maar in zijn asielprocedure vanuit gesloten detentie fout op fout maakt en daarmee nog steeds afgewezen en uitgezet kan worden. En zo blijft het deze zondag stil. Vandaag maandag 17 juli volgt het besluit.
Wordt vervolgd. (foto Amsterdam Pride Walk 2022)
