Khina Zakharova (28-07-2001 27-2-2023)
Maandagavond 27 februari, 21.30 uur ontving ik een melding van een bewoner van één van de lhbtiq+ units in azc Drachten. Net daarvoor was Khina in de badkamer van haar unit in haar azc gevonden waar zij door zelfdoding was overleden. Voor LGBT Asylum Support is dit binnen anderhalve maand een tweede, ditmaal trans asielzoekster die in een azc overleed door zelfdoding.
Khina vroeg in december 2022 als transvrouw asiel aan in Nederland. Tijdens haar vlucht naar Nederland, een maand daarvoor, nam zij contact op nadat de KLM haar in Belgrado weigerde om haar te laten instappen ondanks alle benodigde papieren. Toch lukte het haar een maand later om in Nederland asiel aan te vragen en daarmee om bescherming. Met een opgewekte boodschap kondigde ze zich aan, kenmerkend hoe zij was: ‘Hello, I’m in open camp Drachter, NL. Registration interview complete. I was in closed camp Schiphol. Meeting with my lawyer be in this Friday. It’s Khina Zakharova.’
Ik zag haar vervolgens in haar azc, net zo opgewekt: ‘Today is my second day in open camp. Meeting new people) People here is very good. It was interesting experience.’ Maar onderhuids speelden tal van problemen. Niet enkel de wachttijden van de IND die van 6 naar 15 maanden ging, maar ook dat zij tevergeefs om hulp smeekte bij instanties zoals het verkrijgen van hormonen en die maar niet ontving. ‘I’ve been at camp for a month now, but the GZA still hasn’t given me a prescription for hormones. This worries me very much, since I only take hormones that I brought from Russia, but their quality is unknown to me.’ Maar ook mentale hulp: ‘I spoke with a psychotherapist from GZA. He said that he needed time to contact the hospital in Groningen. They have a team that deals with transgender people. I got a notification from this hospital that they will make an appointment for me within 850 days, which is too long for me. I have illegal hormones that I can stretch for 3 months.’
Die mentale hulp kwam er niet, ondanks al haar smeekbedes bij het GZA maar ook bij het landelijk meldpunt Zelfmoordpreventie 0800 113 waar we altijd naar verwijzen. ‘This whole situation with the expectation of a solution to my question puts a lot of pressure on me psychologically.’ Want bescherming bieden houdt ook in toegang tot medische zorg.
Vanochtend vroeg haalde ik witte rozen en maakte ik voor haar een bericht met rouwfoto voor de ruim 700 lhbtiq+ asielzoekers die we zo goed als mogelijk bijstaan. Een groep die net als Khina niet enkel eindeloos wachten maar ook in nood zijn, hun trauma’s niet kunnen verwerken in te overvolle azc’s. Een rouwfoto met daarop een veel te jonge vrouw, 21 jaar oud die je aankijkt met een gitaar. Die mij hartjes stuurde op mijn berichten eindelijk bij een familie te horen die haar onvoorwaardelijk begrijpt en accepteert. Verdoofd door verdriet, belden we vandaag samen met haar beste vriend in haar azc in het Russisch met haar gescheiden ouders in Rusland, bespraken samen met het COA de checklist van Dela. Ik sprak met Russisch sprekende vrienden in haar azc, haar nieuwe vrienden, haar nieuwe, trotse lhbtiq+ familie. Om vervolgens met alle lhbtiq+ bewoners bij haar unit een minuut, of misschien was het langer, haar te herdenken. Waar ze nu ook is.
Rust zacht Khina. ❤️🏳️⚧️
Informatie over de uitvaart, crematie volgt. Evenals een brief aan de staatssecretaris.
