Bedreigd Russisch lesbisch koppel start soloprotest in azc
[Drachten, dag 3] Alena is met haar partner elf maanden geleden vanuit Rusland naar Nederland gevlucht. Sindsdien wachten beiden op een gehoor door de IND, dat binnen 6 maanden had moet plaatsvinden. Als LHBTI-asielzoekster voelt ze zich niet veilig in haar azc, waar ze samen met haar partner dagelijks bedreigd wordt. Zoals onlangs, toen door homofobe medebewoners op één meter afstand vuurwerk werd gegooid naar haar en haar partner. Ze ziet hoe momenteel Russische asielzoekers achtergesteld worden ten opzichte van andere asielzoekers in bijvoorbeeld het toekennen van BSN-nummers. Ze ontvangt van het COA voor een hele week vrijwilligerswerk 14 euro vergoeding, waarbij niet eens extra kosten vergoed worden als een foto van 12,50 voor een document van de IND. Door het uitblijven van een BSN-nummer kan ze geen ander vrijwilligerswerk verrichten waardoor ze zou kunnen inburgeren. Ze krijgt, in tegenstelling tot andere LHBTI-bewoners van het azc, geen NS-dagkaart om Pride-evenementen te kunnen bezoeken die voor LHBTI-ers zo van belang zijn. Alena’s soloprotest is een protest van een gevluchte, lesbische vrouw die opkomt voor haar rechten en die van haar partner.
Alena’s boodschap voor het COA: “U begrijpt niet dat deelname aan de Pride onderdeel is van mijn persoonlijke groei. Dit is belangrijk in mijn asielprocedure en die van mijn vrouw. Dit zal mij helpen om al mijn gevoelens aan de IND te vertellen. Het is zo belangrijk dat je het je niet kunt voorstellen. Hoe ik moest huilen toen ik de hand van mijn vrouw en de regenboogvlag in vrijheid vasthield, wetend dat het goed is. Toen ik op de foto ging met de politie die me niet in de gevangenis wil stoppen omdat ik lesbisch ben. Ik stond naast ze en huilde gewoon. Ik kon niet stoppen, weet je. Ik heb mijn hele leven gevochten voor leven, liefde, familie en vrijheid, en voor het feit dat ik normaal ben zoals iedereen. Als je daar was, zou je me begrijpen. Ik ga door met dit gevecht. Ik woon in een kamer van 8 vierkante meter. In een azc wat niet Nederland is. Als ik in mijn azc naar buiten ga, word ik de hele tijd bedreigd door andere bewoners van azc. Het COA ziet of hoort het alleen niet. Een evenement als Pride Amsterdam stelt me in staat mezelf te kunnen zijn in een land waar ik en mijn partner als normaal gezien worden. Daarom blijf ik vechten voor onze rechten. De datum 15/08/2022 roep ik uit tot de dag dat ik mijn hongerstaking begin.” Het COA en de IND hebben tot nu toe nog niet op deze noodkreet gereageerd.
Het is dit jaar voor het eerst dat, dankzij de inspanningen van LGBT Asylum Support, door het COA NS-dagkaarten verstrekt worden aan LHBTI-asielzoekers zodat zij Pride-evenementen kunnen bijwonen. Het bijwonen van Pride-evenementen worden door het COA gezien als een belangrijk onderdeel hoe LHBTI-asielzoekers kunnen groeien in hun identiteit en kunnen zijn wie ze zijn. De beslissing wie een dagkaart krijgt of niet ligt echter bij de locatiemanagers van de diverse azc’s, waardoor de regels willekeurig toegepast worden.
