Wat als er na een gebrekkig gehoor in een tweede asielprocedure binnen twee uur een voornemen om nogmaals af te wijzen van acht pagina’s geschreven kan zijn. Bovendien ook nog eens binnen die twee uur overleg is geweest met een lhbtiq+ coördinator. En waarbij de hoor ambtenaar tevens de beslis ambtenaar van de IND is en daarmee niet enkel de kwaliteit maar ook objectiviteit van de IND in gedrang is. Dit was vandaag de discussie in een bijna 1 ½ uur durende zitting in de rechtbank van Groningen. Waarbij aanwezig een ietwat verlegen Nigeriaanse man die uiteindelijk wel inhoudelijk een sterk pleidooi hield over inclusie, zijn asieladvocate, Sandro Kortekaas vanuit LGBT Asylum Support als extra gemachtigde, de IND namens de staatssecretaris, de rechter en griffier.
Tijdens deze zitting een zeer nieuwsgierige rechter die o.a. de kritiek op groei in identiteit wat volgens het rapport van LGBT Asylum Support niet was onderzocht, met gericht vragen oppakte. De rechter bevroeg de IND hierover omdat volgens de staatssecretaris deze zich juist moet verplaatsen naar de omstandigheden waar iemand vandaan komt en waarbij dit in samenhang beoordeelt moet worden. Waarbij de rechter zich over deze identiteitsgroei over iemand die uit Nigeria komt, zich juist invoelend uitsprak: ‘Ik kan me dat goed voorstellen. Want hier in Nederland kan je je identiteit vieren, je kan bijvoorbeeld met een regenboogvlag de straat op gaan. Waarom is dat dan niet persoonlijk genoeg? Want wat meer moet meneer doen als dit meneer is?’ Waarna de IND twijfelend en in herhaling antwoordde: ‘Ja… (stilte) zijn verklaringen waren onvoldoende inzichtelijk.’
Nog meer bijzonder het onderzoek naar de rol van de lhbtiq+ coördinator die volgens de werkinstructie van de IND geraadpleegd moet worden maar die verantwoording niet inzichtelijk is. Oftewel hoe de uiteindelijk beslissing genomen is, is niet duidelijk, zelfs niet voor een rechter. Want hoe kan een voornemen en beoordeling zo snel plaatsvinden? Ook hier vroeg de rechter als ook de asieladvocaat door waarbij de IND in eerste instantie deze informatie niet wou geven. IND: “Uit interne stukken die niet gedeeld kunnen worden, blijkt dat er wél een raadpleging heeft plaatsgevonden. U kunt dit op mijn woorden aannemen, want het is intern stuk ” Waarna in tweede termijn de asieladvocaat nogmaals hierop terugkwam i.v.m. de besluitvorming en het waarborgen van kwaliteit en objectiviteit van de IND. “Want ik geloof de IND niet op hun woord omdat ik er zelf gewerkt heb”, meldde de asieladvocaten. Waarna lachend de IND naar een oud-collega kijkend, beantwoordde: ‘Haha, hoe betrouwbaar zijn we…’ Om vervolgens toch iets vanuit de strenge instructies die liggen op het delen van een intern stuk, iets ‘prijs’ durfde te geven. En kijkend naar haar scherm meldde: “Kijk hier staat, het is ‘besproken’.” Uitspraak volgt z.s.m. Dit verslag is op basis van aantekeningen geschreven.
