De onterecht afgewezen lhbtiqi+ vluchteling Farshad Sadaat (27) wacht al bijna negen jaar tot hij kan beginnen met zijn nieuwe leven in veiligheid. De IND stelt zijn homoseksualiteit als asielmotief telkens ‘ongeloofwaardig’, ondanks dat drie rechters inmiddels hebben geoordeeld dat de IND niet juist heeft gehandeld. Maar na bijna negen jaar heeft hij nog steeds geen verblijfsvergunning.
Als achttienjarig lhbtiqi+’er vluchtte Farshad uit Iran, het land waar seks tussen twee personen van hetzelfde geslacht strafbaar is, en iemand daarvoor tot dood veroordeeld kan worden. In Nederland vroeg Farshad om bescherming. Uit angst durfde hij aan het begin van zijn asielprocedure in 2015 als getraumatiseerde achttienjarige niet meteen aan te geven dat hij homoseksueel is. In zijn tweede asielaanvraag doet hij dit wel, maar de IND wijst hem af. Zijn homoseksualiteit zou niet ‘geloofwaardig’ zijn. Daaropvolgend oordeelt de rechtbank dat hij onterecht is afgewezen, maar IND houdt voet bij stuk.
In 2022 bracht LGBT Asylum Support het boek ‘NietGayGenoeg, De Naakte Waarheid – The Naked Truth’ uit. Een aanklacht naar de IND op welke wijze lhbtiq+ asielzoekers onterecht in Nederland worden afgewezen. Onder de 26 lhbtiq+ asielzoeker die in het boek hun verhaal doen, is ook Farshad. Zijn verhaal, zoals bij vele andere lhbtiq+ asielzoekers, hield echter niet op met het boek. Want ondanks positieve uitspraken van rechters die hem geloven dat het voor hem het een hele stap was om met dit boek in de openbaarheid te treden en te laten zien wij hij is, er sprake is van identiteitsgroei, procedeert de IND keer op keer opnieuw. En met welk nut? Waarom wil de Dienst zo graag haar gelijk halen terwijl Farshad na bijna 9 jaar leven in onzekerheid kampt met trauma’s niet alleen vanuit Iran, maar ook in Nederland.
De uitspraken van rechters, rechtbank en wettelijke vastgestelde termijn worden door de IND volledig genegeerd. En daar blijft het niet bij. Ondanks berichten van de asieladvocaat die de IND meermaals in gebreke heeft gesteld, blijft een reactie van de Dienst uit. LGBT Asylum Support heeft daarom een brandbrief naar de directeur van de IND geschreven.
Sandro Kortekaas, voorzitter LGBT Asylum Support: “Dit is werkelijk inhumaan om iemand die gevlucht is vanuit een homofobe maatschappij, trauma op trauma zelfs in Nederland beleefd, door drie rechters keer op keer geloofd wordt, zo verschrikkelijk te negeren. Overduidelijk maakt de IND hier misbruik van hun machtspositie waarbij enkel zij bepalen wie wel of niet bescherming in Nederland kan krijgen. En op gelijke wijze zoals de toeslagenaffaire ook hier de overheid geen reflectie toepast, maar stellig blijft volhouden, fouten niet toegeeft, rechters negeert en eindeloos kan doorprocederen op gemeenschapsgeld. Dat is onacceptabel voor een extreem kwetsbare groep van lhbtiq+ asielzoekers. De menselijke maat is hier volstrekt zoek. Dit systeem waarin tijd en wachten als psychologische vorm van marteling bewust gebruikt wordt, maakt mensen die op de vlucht zijn, op zoek naar bescherming kapot.”
Farshad is na negen jaren wachten volledig opgebrand. “Ik ben moe. Ik kan niet meer. Ik heb alles gedaan, duizend keer bij de IND langs geweest. Ik weet niet meer wat ik moet doen: de IND gelooft mij niet.” De jarenlange onzekerheid heeft grote gevolgen voor de gezondheid van Farshad en andere lhbtqi+ vluchtelingen. Ze zijn er geestelijk zo slecht aan toe, dat velen dringend hulp nodig hebben, aldus voorzitter Sandro Kortekaas van stichting LGBT Asylum Support, die deze groep bijstaat. De Stichting heeft de IND een week de tijd gegeven om te reageren op de brandbrief.
